Tweede verhaal

-

…De volgende dag is onze appgroep weer online. Het is avond en langzamerhand verschijnen de leden op het afgesproken tijdstip totdat vrijwel iedereen virtueel aanwezig is. Het beeldscherm is verdeeld in een heleboel vakjes en er wordt druk door elkaar heen gepraat.

Het aantal dodelijke slachtoffers van Het Virus wordt steeds groter, ziekenhuizen liggen overvol. Het is het gesprek van de dag. Er wordt behoorlijk door elkaar heen gepraat. “Ik verveel me dood hier in huis”, zegt Roy. “Van werken komt er niet zoveel van met die thuiszittende pubers.”

Willem neemt het woord. Net als in zijn dagelijkse werk speelt hij hier ook de voortrekker. Louise is nog met Marc in gesprek en vertelt dat ze echt niet gaat uitleggen waarom ze de schat uit haar verhaal van gisteren niet onthuld hoeft te hebben. Af en toe stopt het beeld van Cath. Terwijl Cath een slok rode wijn drinkt - een goede want ze drinkt altijd goede wijn - blijft het glas aan haar lippen plakken. Na een paar onzichtbare slokken staat het glas weer voor haar op tafel. Slechte wifi-verbinding, vermoed ik.

 “Cath, jij zou ons vandaag bezighouden”, zegt Willem. “Heb je een leuk verhaal voor ons?” “Ja, dat is waar ook”, zegt ze. “Ik heb even niet iets paraat. Nou, ik heb wel een boel te vertellen hoor, maar een echt verhaal? Laat me even nadenken.” Na een korte stilte heeft ze een oplossing gevonden: ze kreeg twee limericks geappt van haar goede vriendin Anja. “Die zijn te leuk om niet te vermelden. O, ja en die vormen dan mijn bijdrage van vandaag.”

Er was een meneer in Lent
Die zei ik: doe niet mee aan de trend
Het deed hem geen zier
Hij infecteerde er vier
Nu delen ze met z’n allen een tent

“Dit was de eerste. Ik heb er nog een. Die is ook leuk.”

Er was een mevrouw uit Schin op Geul
Die vond 5 euro voor een masker wel veul
Ze droeg een plastic zak
En stierf met wat ongemak
Maar de stad was verlost van haar geneul

…
de limericks zijn geschreven door Anja de Vries
Medical face mask
foto: Claudio Schwarz/unsplash.com

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Het vierenveertigste verhaal

-
Afbeelding
..."Ja, hoi allemaal, ik heb geen urban legend, maar wel een weird verhaal. Kan nooit echt zijn. Dat is toch ook ok?". Willem was nog niet online, of hij had al een voorstel voor een verhaal. Wanneer iedereen die er zou zijn online is, steekt hij meteen maar van wal. "Het gaat over hoogmoed komt voor de val.  ‘Wat mag ik er voor u op laten zetten, mevrouw Broega?’  Helga keek de nieuwe secretaresse glazig aan. Ze had haar niet haar kamer horen binnenkomen en het was haar een raadsel waar het meisje het over had.  Nadenkend keek ze voor zich uit totdat de hint opgepikt werd. ‘Sorry, ik ben niet duidelijk. Ik bedoel wat ik op uw visitekaartjes mag laten zetten. Ik heb u toch wel gemaild dat de vormgever morgen wil beginnen met het aanpassen van al het drukwerk in verband met onze nieuwe huisstijl? Ik dacht echt dat ik iedereen een mailtje gestuurd had.’ Had ze een mailtje gehad? Vast wel maar in haar mailbox zaten nog zeker tachtig ongelezen berichten, daartussen zo...
Meer lezen

Het vijfenzestigste verhaal

-
Afbeelding
 …Eén voor één vult het scherm zich met de vrienden. Peter heeft een verhaal voor hen in petto. Het is een lang verhaal. Daarom neemt hij meteen het woord zodra iedereen zich heeft gemeld. "Jongens en meisjes, hebben jullie genoeg te drinken en te eten voorhanden? Het wordt een lange zit dit keer", zegt Peter tegen zijn scherm. Hij begint: “Wat een geweldig avontuur had hij beleefd. En wat een gevaarlijk avontuur ook.  Jake Durham werkte al twaalf jaar op de Amerikaanse ambassade in Rusland, in de vestiging in Sint Petersburg. De aanvankelijke blijdschap over zijn aanstelling daar verdween helaas al snel. De eerst jaren waren vrij saai geweest; het dagelijkse werk als ambtenaar bood niet veel variatie, het salaris was matig. Door de jaren heen specialiseerde hij zich langzamerhand tot IT specialist. Maar ook dat begon hem op den duur te vervelen.  Ook privé viel er niet veel te beleven. Sint Petersburg was natuurlijk een mooie stad, maar buiten de musea viel er niet bijst...
Meer lezen

Het zevenenveertigste verhaal

-
Afbeelding
...Het duurt lang voordat onze vrienden allemaal zijn verschenen op het beeldscherm. Logisch want het is een mooie zonnige dag, dan gaan niet veel mensen voor hun lol binnen zitten. Hella is aan het woord, maar haar geluid hapert en loopt niet synchroon met haar mond. Met horten en stoten geeft ze Thomas het woord die vandaag een verhaal vertelt. Over geluk dat niet te koop is. "Net toen Birgit terug was van college en ze haar laptop aanzette, werd er op de deur geklopt. Arie liep een beetje schuchter haar studentenkamer binnen. ‘Hallo, heb je tijd? Ik wil eventjes met je praten.’ ‘Ga zitten.’ Birgit schoof hem een stoel toe. ‘Wil je iets drinken?’ ‘Een een glas water is wel lekker.’ ‘Het gaat zeker over zaterdag?’, veronderstelde ze terwijl ze een glas onder de kraan van haar wastafel deed. ‘Ik wilde je vertellen waarom ik wegging. Ik besef dat het heel lullig overkwam.’ ‘Een beetje’, wilde ze zeggen, maar haar stem viel weg doordat buiten iemand een bladblazer aa...
Meer lezen