Het tweeënzestigste verhaal
…”Ja, mensen, nog één dag en dan is het Kerst”, zegt Willem tegen zijn vrienden van de Cultuurmuur. “Laten we dan in ieder geval ook even online komen voor een kort verhaal.” Alle vrienden zijn ermee akkoord. Er zijn veel plannen om met partners, gezinnen of vrienden bij elkaar te komen. Maar alles binnen het mantra van maatregelen. Voordien heeft Jean nog een verhaal in petto. “Voor velen misschien wel een bekend verhaal, maar toch. Het is er eentje uit de Griekse oudheid, maar heeft wel iets met deze tijd te maken.” Hij begint te vertellen:
“Prometheus en zijn broer Epimetheus hadden van Zeus de opdracht gekregen om de mens te maken. Zij maakten de man. Maar, omdat die man ongelukkig was, stal Prometheus een brandende toorts uit Olympus en schonk de mensheid het vuur.
Zeus vond dit verraad zo erg dat hij de mensheid wou straffen. Om Prometheus en Epimetheus niet te beledigen, deed hij dit niet rechtstreeks. Hij beval Hephaistos om uit water en aarde een vrouw te vormen.
Daarna schonken de goden haar goede gaven. Athena gaf haar intelligentie, talent, manieren en kleedde haar in de mooiste kleding. Aphrodite gaf haar de elegantie en schoonheid van een godin. De andere goden gaven haar goud en staken geurige en bloeiende bloemen in haar haar. De laatste god, Hermes, gaf haar de spraak en plantte schaamteloze gedachten aard in haar wezen. Zo kreeg zij een eigenschap die geen enkele andere sterveling had: nieuwsgierigheid.
...een doos vol ongelukken...
Ze kreeg de naam Pandora, wat letterlijk betekent 'De Al Begaafde'.
Zeus gaf haar aan Prometheus, maar deze wist dat een geschenk van de goden niet zonder gevolgen blijft. Hij bedankte voor de eer. Aan zijn broer gaf hij het advies om dat ook te doen. Zeus liet haar daarom door Hermes bij Epimetheus, de domme broer van Prometheus brengen. Ondanks de waarschuwingen van Prometheus nam hij haar tot vrouw.
Zeus schonk het paar een doos waarin alle ongelukken zaten opgesloten. Indien de doos gesloten bleef, konden die niemand treffen. Maar Pandora kon haar nieuwsgierigheid niet bedwingen en opende het vat.
Toen kwamen allerlei rampen en ziekten uit te voorschijn en verspreidden zich over de aarde: aan het onschuldige bestaan van de mensen was een einde gekomen.
Pandora wilde nog gauw het deksel dichtklappen, maar alleen de hoop zat nog in de doos toen het weer gesloten werd. Vandaar dat onder de ernstigste rampen die de mensen op aarde teisteren er nog altijd hoop blijft.”
"Ik vind het maar een raar verhaal," zegt Cath, die nog nooit van de Doos van Pandora had gehoord. "Zeker door mannen bedacht. Waarom vertel je ons dit vrouwonvriendelijke verhaal eigenlijk?" Jean rolt met zijn ogen en zegt: "Het is een heel oud verhaal. De man-vrouwverhoudingen waren toen nog anders. Daaraan kan ik niet tornen. Ik wilde jullie meegeven dat er nog hoop is." Willem onderbreekt de discussie want hij vindt het geen goed moment hiervoor: "En nu kijken we naar morgen. Ik zal dan iets vertellen. Ja, ook een oud verhaal." …
Reacties
Een reactie posten