Het zevenenveertigste verhaal

...Het duurt lang voordat onze vrienden allemaal zijn verschenen op het beeldscherm. Logisch want het is een mooie zonnige dag, dan gaan niet veel mensen voor hun lol binnen zitten. Hella is aan het woord, maar haar geluid hapert en loopt niet synchroon met haar mond. Met horten en stoten geeft ze Thomas het woord die vandaag een verhaal vertelt. Over geluk dat niet te koop is.


"Net toen Birgit terug was van college en ze haar laptop aanzette, werd er op de deur geklopt. Arie liep een beetje schuchter haar studentenkamer binnen.
‘Hallo, heb je tijd? Ik wil eventjes met je praten.’
‘Ga zitten.’ Birgit schoof hem een stoel toe. ‘Wil je iets drinken?’
‘Een een glas water is wel lekker.’
‘Het gaat zeker over zaterdag?’, veronderstelde ze terwijl ze een glas onder de kraan van haar wastafel deed.
‘Ik wilde je vertellen waarom ik wegging. Ik besef dat het heel lullig overkwam.’
‘Een beetje’, wilde ze zeggen, maar haar stem viel weg doordat buiten iemand een bladblazer aan zette.
‘Ik ging weg omdat ik een ontzettende hekel aan drugs heb. Ik heb er gewoon teveel ellende door gezien. Mijn broer gebruikt ook nogal intensief. Pillen, speed en cocaïne. Weliswaar alleen in het weekend, maar dat maakt geen verschil. Al dat chemische geluk is per definitie slecht. Het ergste is nog dat zijn persoonlijkheid erdoor veranderd is. Ik heb altijd een hele goede band met hem gehad. Hij was altijd mijn beste vriend, maar sinds hij die shit ontdekt heeft, is het een ongelofelijke arrogante, egoïstische klootzak geworden.’
Birgit voelde een schaamtegevoel opkomen. ‘Ik heb nog nooit eerder iets gebruikt hoor.’
‘Dat weet ik, daarom wil ik je ook waarschuwen. Je hebt ongetwijfeld een leuke avond gehad.’

...'hij rookte op de middelbare school al joints'...

‘Misschien wel de beste van mijn hele leven’, sprak ze naar waarheid.
‘Dat zei ik toen toch al! En hoe beter je avond, des te groter de kans dat je het nog eens probeert.’
‘Is jouw broer gaan gebruiken door Mark?’
‘Nee, gelukkig niet. Dan had ik hem doodgeslagen. Een vriendinnetje waar hij eens mee liep te rotzooien, heeft hem kennis laten maken met die troep. Hoewel hij volgens mij al op de middelbare school joints rookte.’
‘Zijn drugs ook de reden waarom hij het met niemand lang volhoudt?’
Arie staarde bedachtzaam naar zijn glas.
‘Mark heeft gewoon geen reële verwachtingen van een relatie. Hij wil altijd ups. Het mag nooit saai zijn. Op een zaterdagavond lekker samen op de bank naar een film kijken zal hij nooit kunnen. Dat is een verpeste zaterdagavond. Daar is hij veel te rusteloos voor. Hij is binnen een uur uitgekeken op iemand, zelfs als hij die persoon echt leuk vindt. Hij moet voortdurend prikkels hebben. Hij leeft voor de jacht. Ik ben wel eens met hem uit geweest met een paar andere mensen van deze gang. Als we stonden te kletsen zag ik hem uit zijn ooghoeken loeren naar iemand die hij kon scoren. ’s Avonds struint hij op internet de duizenden profielenpagina’s af om een spannende date te scoren. Hij gelooft erin dat het mogelijk is om van meer dan één persoon tegelijk te houden. En van een monogame relatie wil hij niets weten. Hij wil een open relatie waarin hij niets verborgen hoeft te houden en kan doen wat hij wil.’
‘En dat ziet niemand zitten, het is toch een leuke jongen?’
‘Soms trapt er wel eens een onervaren meisje in of een jongen die denkt dat het wel goed zal komen. Die zijn dan straalverliefd en accepteren het. Maar dat eindigt altijd met drama’s.’
‘Jij gelooft niet in zijn theorie?’
‘Nee, zeker niet. Ik geloof in de ware liefde voor één persoon. Ik ga voor een relatie die in de loop der jaren alleen maar hechter en intenser wordt.’
‘Dat klinkt allemaal wel heel mooi, maar ik zie bij mijn ouders dat het ook niet altijd goed is om dag in dag uit met dezelfde persoon door te brengen. Het is zo saai. Zo gruwelijk saai!’
Arie stond op en liep naar de deur.
‘Mag ik je een advies geven?’
Birgit keek nerveus naar buiten. Het voelde alsof ze naar een dominee zat te luisteren.
‘Je moet leren om blij te zijn met wat je hebt. Pas als je dat kunt, kun je gelukkig zijn. Geluk is niet te koop. Zeker niet bij Mark.’

Dit verhaal is geschreven door Menno Goosen.


foto: GoaShape/unsplash.com

Reacties

Populaire posts van deze blog

Het zevenentwintigste verhaal

Het vierenzestigste verhaal

Het zevende verhaal