Het eenenveertigste verhaal

..."Nou, ik heb vanmiddag geprobeerd een haiku te schrijven, maar dat valt nog niet mee", laat Pim weten zodra hij online komt. Lang nog niet iedereen is op het beeldscherm verschenen en Pim praat maar door. "Hé, Marian, je moet je geluid even aanzetten. Na meer dan veertig keer weet je die toch wel te vinden?" Nu komt er geluid uit het kader waar Marian in zit. "Vergeten!", zegt ze. En ze vervolgt: "Ik heb wel wat met haiku's. Heb je ze zelf gemaakt of van iemand anders, Maartje?" Die antwoordt dat ze ze eerlijk heeft gekregen van iemand anders. Ze heeft er nog twee."


Normaal gesproken
Krijgt oma iedere dag
Mensen op bezoek

"Och ja, de oude mensen die er niet uit kunnen", onderbreekt Marian de voordracht. "Dat vind ik nou zó akelig. Mijn oma ook; ze zit maar thuis en er komen alleen mensen van de verzorging. En wij dan, want we gaan haar echt niet in de steek laten. Achtentachtig jaar en nog zelfstandig wonend!" Maartje knikt instemmend. "Ik ga ook gewoon naar mijn ouders, hoor! Maar goed, ik zal mijn tweede haiku van vandaag vertellen."

Thuis is poëzie
Rommel is het rijmschema
Wijn het hoogtepunt

...
Deze haiku's zijn geschreven door Chris de Vries.


foto: Hans Braxmeier/pixabay.com

Reacties

Populaire posts van deze blog

Het zevenentwintigste verhaal

Het vierenzestigste verhaal

Het zevende verhaal